JUBELJAAR 2025: SPES NON CONFUNDIT Pelgrims van hoop
Dierbare broeders en zusters,
Dit jaar is het al 2025 jaren geleden dat God mens
is geworden. Altijd een rede tot vreugde,
dankbaarheid en boven alles hoop. En hoop stelt niet
teleur, zoals Sint Paulus ons herinnert en laatst
door paus Franciscus bij de bul ter aankondiging van
het Heilig Jaar 2025. Moge niemand ons dat doen
vergeten. Het gaat om een persoonlijke ontmoeting
met Jezus die zin en doel geeft aan ons bestaan.
Jezus verbindt, Jezus verzekert ons: God redt! Maar
hoe is onze relatie met Hem?
Wij zijn geroepen om pelgrims van hoop te zijn. Ons
leven is een pelgrimstocht. Maar zijn we klaar om te
vertrekken? Zijn we bereid om buiten ons comfortzone
te stappen? Of zijn we vastgeketend aan verouderd
verroeste patronen? Hoop is een goddelijke gave. En
geduld is haar dochter. Geduldig zijn tegenover de
mislukkingen en falen in ons leven.
Drie belangrijke elementen van een jubeljaar zijn:
bekering, pelgrimage en aflaat. Bekering
veronderstelt ruimte maken voor deze Blijde
Boodschap. Wat bezwaart onze ziel? Wat verhindert
ons om hoopvol te zijn? Een van de gevaren is:
heimwee naar het verleden, te denken 'Vroeger was
alles beter!' Maar is dat echt zo? Hoop helpt ons om
in het nu te leven.
De pelgrimstocht helpt ons om samen op weg te gaan.
Er zijn onverwachte obstakels en moeilijkheden die
wij moeten ondergaan. Vaak is het lastig, maar
durven wij door donkere dalen heen te gaan en hoge
bergen te klimmen? Vaak is onze levenservaring
bloed, zweet en tranen. Onderweg ontmoeten wij de
Verrezen Heer, de pelgrimerende Kerk en zodoende
komen wij onszelf tegen.
Een aflaat ontvangen is een bevestiging dat om heil
en genezing te vinden je de ander nodig hebt. Door
Christus en Zijn Kerk krijgen we toegang tot een
geestelijke schat waardoor wij ontslaan worden van
de tijdelijke gevolgen van het kwade dat wij hebben
verricht. Een aflaat veronderstelt al dat de persoon
berouw heeft, zijn zonden heeft gebiecht en de
eeuwige gevolgen daarvan zij vergeven. De schuld is
vergeven, maar er zijn gevolgen die blijven kleven
aan ons. De gemeenschap van de heiligen helpt ons om
onze puinhopen te herstellen. Wij staan hierin niet
alleen, gelukkig!
Er is hoop, herstel in Christus wordt hierdoor
steeds zichtbaar en tastbaar, heel nabij. Weest niet
bang, nader Jezus, je Redder. De hoop stelt niet
teleur (Rom 5,5). Kwetsbaar en klein, geboren uit de
Maagd Maria, in een kribbe, om te zoeken en
herstellen wie zoek en verloren was, om een
genadejaar af te kondigen, om gevangenen vrij te
laten, om van ons hoopvolle mensen te maken, die
hoop brengen waar waanhoop heerst.
Laten wij elkaar helpen hierin. Graag wil ik jullie
uitnodigen om de bul van paus Franciscus Spes non
confundit te lezen om dan die samen te bespreken en
nadenken wat wij als parochiegemeenschap kunnen doen
om pelgrims van hoop te zijn. Ik denk dan aan
geestelijke verdieping, evangelisatie, oecumene,
caritas en veel meer.
Kom Heer Jezus! Maranatha! Schenk ons hoop! Van
harte wens ik jullie een Jubeljaar 2025 vol van
genade en hoop.
